Enkele mooie voorns

Het was gisteren slechts weer, desondanks vond ik het raadzaam (soms een eufemisme voor werk ontlopend gedrag), om toch mijn geluk maar te beproeven. Er was geen enkel kringetje op het water te zien. Als vliegvisser ben je toch afhankelijk van hetgeen je op zicht ziet. Na langs de waterkant te zijn gaan lopen, zie ik een hele kleine beweging aan de overkant tegen het riet aan, maar wel onder het struikgewas. Zoals gewoonlijk tracht ik mijn vlieg - in mijn geval een klein nimfje op haakmaat 18 - onder de struiken te krijgen. Het resultaat het vangen van een boom die niet mee wilde werken en weg de eerste vlieg. Het lostrekken ging ook niet helemaal zonder slag of stoot. Als doorgewinterde visser probeerde ik voorzichtig mijn vlieg uit de takken te 'sjorren', dat uiteraard niet lukt. En bij een leaderpunt 14/00 is de kracht die je aldus kunt uitoefenen ook niet van dien aard dat je er complete struiken en bomen kunt verplaatsen.

De volgende vlieg aan de leader bevestigt en dan nog eens geprobeerd. Hoewel ik niet in de takken van de struik terecht kwam, bleek er een tak onder water te zitten, die ook niet wilde meewerken. Het resultaat laat zich raden: weer een vlieg minder. Als koppige visser trachtte ik het vervolgens nog een keer, maar nu met een redtag in mijn eigen versie, namelijk met een wit staartje in plaats van een rode. Een vliegje dat in ieder geval niet zinkt, zoals de nimf.

De eerste worp was te dicht bij, dus voor de inmiddels berucht geworden struiken. De volgende worpen werden steeds nauwkeuriger, of durfde ik steeds meer, en na enkele worpen kwam de vlieg precies daar waar ik hem hebben wilden. Een kleine rimpeling op het oppervlak liet weten dat het niet ongemerkt was gebleven en even later verdwijnt het vliegje. Een kort moment wachtend, sla ik rustig en beheerst aan en de eerste vis hing. Het bleek een leuke ruisvoorn te zijn van 23 cm. Geen wereldschokkend nieuws, maar gewoon leuk. De volgende worpen brachten niets en ik besloot maar weer verder te lopen.

Uiteindelijk heb ik enkele kilometers gelopen en nog verschillende aantrekkelijke vissen gevangen. Hieronder enkele baarsjes en een baars, enkele blankvoorns waarvan de grootste een kleine 27 cm was, nog enkele ruisvoorns en een brasem(pje). Kortom, enkele uren langs de waterkant gelopen, gevist en ook nog wat gevangen. Wat wil een mens meer op zijn 'vrije' werkdag.

Eindelijk beter weer

Hoewel het vandaag slecht weer is, hebben mijn maatje Henk en ik de afgelopen weekeinden weer regelmatig kunnen vliegvissen. Het was even zoeken naar de juiste vliegen, maar daarna ging het best goed. Wel moesten we de vis actief opsporen, want duidelijk zichtbaar waren ze niet. De grootte varieerden van circa 10 cm tot 29 cm voor de ruisvoorn, vanaf 14 cm tot 21 cm voor de blankvoorn en de baars ging qua grootte van 7 cm (!) tot 27 cm. Alle vissen zijn gevangen op een nymph en meer gespecificeerd op de pheasant tail nymph. Alle andere vliegen (nimfen) lieten ze links liggen. Ook enkele nieuw ontwikkelde en gebonden nimfen deden niets. Niet alleen de vlieg zelf was van belang, ook de grootte van de haak bleek van doorslaggevende betekenis te zijn. Groter dan haakmaat 14 deed niets meer, terwijl de beste haakmaat 18 bleek te zijn. Zelf heb ik met een aftma #3 gevist, terwijl Henk met een hengeltje #6 zat te pielen.
Zo hebben we in ieder geval de eerste redelijke dagen van het jaar, veel lopend langs de waterkant, een aantal vissen weten te verschalken.